Yaşlı bir adam dört oğlunun aceleci ve çabuk karar verme huylarından dolayı onları eğitmek ister. Bunun için çok uzaklarda olan bir ağaca bakmaları için her birini farklı mevsimlerde gönderir.
İlk oğlan kışın gitmiş, 2.si ilk bahar, 3.sü yazın, 4. sü ise son baharda gitmiş.
Geri döndüklerinde hepsini bir araya toplayarak her birine ne gördüklerini sorar.
İlk oğlu ağacın çok çirkin, yaşlı ve kupkuru olduğunu söyler.
İkinci oğlan, "hayır yeşillikle doluydu canlıydı" der.
Üçüncü oğlan daha başka fikirdeydi. "Çiçekleri vardı ve kokusuyla görüntüsüyle o kadar muhteşemdi ki daha önce hiç böyle bir şey görmedim" dedi.
Sonuncu oğlan hepsinin yanlış gördüğünü ağacın meyvelerle dolu, canlı ve hayat dolu olduğunu" söyledi.
Yaşlı adam oğullarına hepsinin haklı olduğunu doğru söylediğini ifade eder. Çünkü, hepsi farklı mevsimlerde ağacı görmeye gitmişti.
Çocuklarına bir ağacı veya bir insanı, kısa bir süre ve ya bir mevsim tanıdıktan sonra yargılayamayacaklarını anlatmaya çalışır...
Gerçekleri ancak dört mevsimi gördükten sonra tanıyabilirsiniz der.
Eğer kışın zorlukları nedeniyle vazgeçersen ilk baharın güzelliklerinden nimetinden mahrum olursun,
Yazın güzelliğinden ve sonbaharın bütünlüğünden de mahrum kalırsın. Hayatınızı ve hayatları bir mevsim yüzünden yargılamayın.
Unutmayın ki ileride şu anki zamanı arayabilirsiniz veya daha güzel günlerde yaşayabilirsiniz. Etrafınızdaki insanlar hakkında da tüm yönleriyle tanımadan sadece bir hatası/kusuru nedeniyle hemen suçlamayın, Sabredin!
Bir sonraki mevsimindeki göstereceği İKLİMİNİ sabırla azimle bekleyin.
Sağlıkla…
Miraç Kandilimiz mübarek olsun.
