Yalan - dolan,
Kötüleme -karalama
Söz - lakırtı
Koltuk - makam
Para - pul
Yağ-bal
Alavere - dalavere
Vaat - vaaz
Yol - su
Açlık – tokluk.
Fakirlik – zenginlik yazarak,
“Siyaset” adlı kitabımın kapağını
Hazırlamıştım.
Siyaset denilince akla ilk gelenler,
Neden yukarıda yazdığım kelimeler oluyor
Acaba?
Siyaset
Vatandaşa hizmet kurumu mu
Yoksa
Bal tutan parmağını yalar kurumu mu?
Eğer öyle ise
Sümüğünü çekip,
Avucunu yalayanlar hep biz mi oluyoruz?
Kitap kapağında, “ Siyaset “
Yazısı kuyruğunu ısıran yılan
Şeklinde!
Yazının bu şekilde yapılması haybeden değil!
Siyaset,
Isıracak hiçbir şey bulamazsa kendi
Kuyruğunu ısırır.
Ata sözüdür.
Yılana bal yedirmişler, zehir kuşmuş!
TV kanallarından görüyoruz,
Siyasilerin birbirleri ile kavga etmedikleri
Gün yok!
Birinin ak dediğine
Diğeri kara diyor.
Meclis kafes dövüşçüleriyle dolu.
Kürsü namus, itibar!
İşgale kalkışıldığında, havada uçan
Gözlükleri,
Takma dişleri, kravattan çekilenleri,
İki seksen yere uzananları,
Kim vurduya gidenleri görmek kabil.
Kavganın en tatlı yerinde
Meclis TV yayını kesiyor.
Kim galip,
Kim mağlup? bilemiyoruz.
Bildiğimiz,
Ne şehittir ne gazi
Pisi pisine yumruğu yedi Niyazi.
Oysa yapmaları gereken;
“Devletin varlığı ve bağımsızlığını,
Vatanın ve milletin bölünmez bütünlüğünü,
Milletin,
Kayıtsız ve şartsız egemenliğini koruyacağıma;
Hukukun üstünlüğüne,
Demokratik ve laik Cumhuriyet'e ve
İlke ve inkılaplarına bağlı kalacağıma;
Toplumun huzur ve refahı,
Milli dayanışma ve adalet anlayışı içinde
Herkesin insan haklarından ve
Temel hürriyetlerden yararlanması ülküsünden ve
Anayasaya sadakatten ayrılmayacağıma;
Büyük Türk milleti önünde,
Namusum ve şerefim üzerine ant içerim" diye okudukları
Milletvekili yemininde belli.
Siyasette Söylem ile eylem
Birbirine es olması gerekirken.
Söylem olaylara ve genel başkana göre
Çeşitlilikler gösterir.
Eylem ise fırıldak olmaya kadar evrilir.
Bu konuda Allah rahmet eylesin
Eski Afyon Milletvekili Fırıldak Kubilay’ın
Eline kimse su dökemez.
Fırıldak Kubilay’ın siyasi kariyeri,
Türkiye’nin değişken siyaset arenasına örnektir.
Vaat, vaaz, lakırtı yapar, söz verirde;
Siyasetçi asla ve asla “KARA PARA VEBASINA”
Bulaşmaz!
SİYASET, ONURLU ETİK İŞTİR!
