O tokatı
Yüzüme ben yedim.
Çok beklediler ağzımın burnumun
Aksam pazarı gibi dağılmasını.
İki seksen yere uzanmamı.

Biliyorum ;
-İyi oldu!
-Hak etti!
-Sen misin Cumhurbaşkanı eleştiren,
İktidar yolunda yürüyen?
Adamın ağzını burnunu
Böyle dağıtırlar! diyenleri
Duyar gibiyim.

Siyasi yasamım boyunca;
Barısı,
Demokrasiyi, çağdaşlığı,
Açlığı, sefaleti haykırmaktan gayri
İsim olmadı.
Halkımın refahı, mutluluğu dışında!

O yumruğu ben yedim
Tam burnumun ucuna.
Her ise burnumu sokmak gibi
Kötü huyum var!
Zaman zaman 128 milyar doların
Akıbetini araştırdım.
Devasa ihalelerin
5 firmaya niçin, neden sürekli verildiğini sorguladım.

Geçenden 1 akçe
Geçmeyenden 2 alan
Deli Dumrul köprülerin
Kimlerin kasasını doldurmak için
Yapıldığını sormaktan çekinmedim.

Yandaşların
Sebepsiz zenginlemesini sabah- aksam
Gündeme getirdim.
Kamu bankaların, bakkal dükkanı
Gibi çalıştırıldığını,
Köylüye işçiye, memure verilecek
Kredilerin,
Tüpçüye, simitçiye, siyasetçilere verildiğini
Açığa çıkardım.

O yumruğu
Tam burnumun ortasına ben yedim.
Fakirlik kader değil.
Yönetenlerin kararı! diyerek
Açlığı sefaleti dile getirdiğim için.

Binlerce insanımızla
Mitingler yaptım, demokrasi adına.
Yürüyüşler tertip ettim.
Gece gündüz ince bir yolda yürüdüm.
Hak, hukuk, adaletin tesisi için.
Avazım çıktığı kadar haykırdım.

O Osmanlı tokadını ben yedim!
Kendini Osmanlı torunu
Olarak gören birinden!
Turpunan
Salgamınan ülke yöneltilmez!
Adaletle yönetilir, ısrarımdan vaz geçmediğimden.

2 seçimde de bürokrasi ordusuyla
Yenemediler beni.
Çanakkale’den sonra
İstanbul geçilmez olduğunu gösterdim.

Oysa Cahit Sıtkı Taranca’nın

“Memleket isterim
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.

Memleket isterim
Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;
Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

Memleket isterim
Ne zengin ne fakir, ne sen ne ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.

Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikâyet ölümden olsun.”

Şiirindeki gibi
Memleket özlemimden başka istemim olmadı

Ben halkım! O tokadı
“Enfarktında yüreğimin,
Alnımın çizgilerindesin memleketim,
Memleketim!” diyerek
Memleket meselelerini
Her şeyin önüne koyanlar, benle birlikte yedi!