İkili ilişkilerde özellikle genç çiftlerin yaptığı en büyük hatalardan biri de karşısındaki insanı düzeltebileceği yanılgısıdır. Bir insanın şeklini, kıyafetini değiştirebiliriz. Fakat karakterini ve huyunu değiştiremeyiz. Ya karşımızdaki insanı olduğu haliyle kabul etmeliyiz ya da bitirmeliyiz. Eğer kişi bilinç seviyesini yükseltip kendi özgür iradesi ile değişimi seçmiyorsa dışarıdan müdahale hiçbir fayda vermez. Bu değişimi başkası için yapıyorsa bir zamana kadar yürütebilir, er yada geç aslına geri döner. Cemal Safi'nin tabiri ile aslına rücu eder. Sonuç karşı taraf için hüsran olur. Cemal Safi, meşhur Rücu şiirinde bu durumu o kadar güzel ifade etmiş ki üzerinden yıllar geçse dahi Muazzez Abacı'nın sesi ile ölümsüzleşmiştir. Bana göre zamansız şarkılar listesinde başı çekebilir. Şair dizelerinde şöyle diyor;
RÜCU
Sen benim gözümde bir rivayettin
İlk değil alçağı yüksek görüşüm
Sanma ki sen bana ihanet ettin
O senin aslına rücu edişin
Gün olur kediye düldül derim ben
Gün olur baykuşa bülbül derim ben
Tedirgin etse de gerçek ötüşün
O senin aslına rücu edişin
Caymadım cüceyi yüce görmekten
Caymadım cahile cüret vermekten
Gözümden düşse de hal ve gidişin
O senin aslına rücu edişin
İlk defa vurmadım başımı taşa
Yanıla yakıla geldim bu yaşa
Sanma ki sen beni aldattın hâşâ
Çoktandır başladı bende bitişin
O senin aslına rücu edişin
Kahrını çektiysem vardır bir neden
Sensin bu duyguyu bende üreten
Gübredir toprağı verimli eden
Kim kimi kullanmış şöyle bir düşün
O senin aslına rücu edişin
Oyun bitti bu son perde son gala
Güçlü olsan başarırdın pekâlâ
Aslan rolü yakışmıyor çakala
Bırak da kendine gelsin gidişin
O senin aslına rücu edişin...
Sevgiyle kalın
