Uzak denen ölüm kapın çalınca
Baş başa kalırsın amelinle sen
Azrail ansızın canın alınca
Baş başa kalırsın amelinle sen
Yalnızlık çöker eş dost gidince
İrtibat kesilir kabre girince
Hoca eğilip telkini verince
Baş başa kalırsın amelinle sen
Bağırsan duyan olmaz feryadını
Melekler yutmaz rütbeyle şanını
Yılan çıyan emerken al kanını
Baş başa kalırsın amelinle sen
Sığmadın dünyaya doymadı gözün
Astığın astıktı keskindi sözün
Korkudan kapkara kesince yüzün
Baş başa kalırsın amelinle sen
Çareler ararsın kurtulmak için
Final belliydi de azgınlık niçin?
Uyarmıştı Kur'an Nebi'di elçin
Ateşini beklerken isyankar ten
Baş başa kalırsın amelinle sen
