Merhabalar sevgili okurlarım; sizlere bu hafta haziran ayından ve şiirlerden
bahsederek çok sevdiğim ve değer verdiğim şairlerimizi yad etmek isterim.
Şiir sever insanlar için Haziran ayı tam bir hüzün ayıdır. Çünkü; edebiyatımızın
9 değerli şairinin ölüm yıldönümünü içinde barındırır. Farklı yıllar içerisinde
olsa da 9 şairimizin dünya hayatına vedası haziran ayındadır. Bu yüzdendir ki
şiir severler için Haziran hüzün ayıdır.
“sokaktayım
gece leylâk
ve tomurcuk kokuyor
yaralı bir şahin olmuş yüreğim
uy anam anam
haziranda ölmek zor!”
Hasan Hüseyin Korkmazgil’in 13 yıl yüreğinde taşıdıktan sonra yazdığı şiirin
adıdır: “Haziran’da Ölmek Zor”. Nazım Hikmet’in ölümüyle oluşmaya başlayan
dizeler, başka bir dostunun, Orhan Kemal’in ölümüyle kağıda dökülmüş ve
onun güzel anısına adanmıştır.
Peki kimdir Haziranı hüzne boğan bu güzel yürekli şairlerimiz.
Orhan Kemal – 2 Haziran 1970
Ahmed Arif – 2 Haziran 1991
Nazım Hikmet – 3 Haziran 1963
Ahmet Haşim – 4 Haziran 1933
Cahit Zarifoğlu – 7 Haziran 1987
Cemil Meriç – 13 Haziran 1987
Peyami Safa – 15 Haziran 1961
Hasan İzzettin Dinamo – 20 Haziran 1989
Ahmet Muhip Dıranas – 27 Haziran 1980
SAYGI VE MİNNETLE…
Madem bu kadar çok şiir ve duygu karıştı işin içine bir iki dize yazmasak olmaz.
Nazım Hikmet’in “YAŞAMAYA DAİR” şiirini okumanız için aşağıya bırakıyorum.
YAŞAMAYA DAİR
Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani bütün işin gücün yaşamak olacak.
Yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani o derecede, öylesine ki,
mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
yahut kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.
Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak yanı ağır bastığından.