Bazen en iyi plan, hiçbir plan yapmamaktır. Gün boyu koşturmaktan, düşünmekten, hesap kitap yapmaktan başımız döndü. O yüzden bugün biraz boş verelim mi? Hayat zaten yeterince ciddi, biz neden her anını ciddiye alıyoruz ki?
Bugün çay biraz fazla demli olmuş, olsun. Trafikte biri yol vermemiş, versin miymiş? Biri sosyal medyada pasif-agresif bir şey yazmış, kim takar? Telefonu sessize al, ayaklarını uzat, tavana bak. Hatta tavan sıkıcıysa gözlerini kapat, deniz kenarındasın mesela... Hafif esiyor, martılar bağırıyor, yan komşu çekirdek çitliyor. Keyif bu ya, kuralları sen yazıyorsun.
Hayat bazen fazla geliyor. Ama o fazla gelen kısmı almak zorunda değilsin. Her yük senin yükün değil, her sorun çözmen gereken bir problem değil. Dünyayı sen kurtarmayacaksın, söz veriyorum.
Bugün sadece bir gün. Ve sen bu günü "of" çekmeden, homurdanmadan, “yetişemedim, yapamadım, yetemedim” demeden geçirebilirsin. Boş ver gitsin. Her şeyi değil belki ama en azından bazı şeyleri…
Çünkü bazen insanın kendine verebileceği en büyük iyilik, hiçbir şey yapmamaktır.
